سرویس سبک زندگی - کاربری به نام کامپوزیت به ماجرای تجربه مصرف داروهای ضدافسردگی که از بد روزگار مصرفش در ایران رو به افزایش است، پرداخته. ...

به گزارش سرویس سبک زندگی جیرجیرک به نقل از برترین ها - برترین ها: "از وقتی فلوکستین میخورم دیگه هیچی از نظرم ارزش استوری کردن یا توییت زدن نداره." این توئیت کاربری به نام کامپوزیت در است که به ماجرای تجربه مصرف داروهای ضدافسردگی که از بد روزگار مصرفش در ایران رو به افزایش است، پرداخته. همین باعث شده تا کاربرانی هم که تجربه مشترک داشتند، روایت خود را از مصرف این داروها بیان کنند. چیزی که از برآیند تمام این توئیت ها دریافت می شود، یک حس بیخیالی تکرارنشدنی ست که ظاهرا برای مصرف کنندگان بی سابقه بوده اما همین هم گاها باعث اتخاذ تصمیماتی شده که آن ها را از این تجربه سخت پشیمان کرده. گفتنی ست این مطلب در جهت تشویق به مصرف این داروها علی الخصوص بدون تجویز پزشک تنظیم نشده و برترین ها صرفا روایتگر تجربیات کاربران است. با ما همراه باشید.

کاربران از فلوکستین و آسنترا چه گفتند؟

دکتر هیچکس: الان فکر می کنی این خوبه یا بد؟ من دوره ای که آسنترا روم اثر داشت، هیچ چیز ناراحت و عصبانیم نمی کرد و عکس العمل نشون نمیدادم. ولی اتفاقا تعداد توئیت هام و استوری هام از جزئیات زندگی روزمره ام زیاد بود چون در لحظه حال زندگی میکردم.

میرا: کاری که داروی ضدافسردگی با آدم میکنه از خود افسردگی وحشتناک تره!

کیمیا: اول فک میکردم فلوکستین خیلی قرص قوی ایه چون هم خیلی بی اشتهام کرده بود هم خیلی آروم تا با آسنترا آشنا شدم و الان فلوکستین به نظرم جز ضعیف تریناست.

الیت: من از وقتی سرترالین می خورم با صدای زنگ ها از جام نمی پرم و صدای زنگ گوشی برام به اندازه انفجار یه بمب ترسناک نیست! خیلی عجیبه انگار قرصه رفته نشسته رو نقطه ترسم.

نیما: فلوکستین بیشتر برای اونه که صداهای تو سرت خفه شن. ترکیبش با آسنترا و دپاکین باعث بیخیالی اینجوری می شه.

شیلر: از اون حسی که در لحظه هایی که اسنترا نمی خوردم قرار بود بهم خیلی خوش بگذره اما با وجود اون یک لحظه ی معمولی بود اصلا خوشم نمیومد، یعنی واقعا بی تفاوتی نسبت به همه چیز و همه کس!

نگاه: فلوکستین و آسنترا بین مردم اورریتدترین داروهای روانی هستن. جدی تا این حدم معجزه نمی کنن.

پرنیان: خیلی جوگیر هستیدا. یه قرص معمولی ضدافسردگیه چقد جدیش گرفتید من ۲ ساله دارم می خورم و این حرفای شمارو درک نمی کنم. فلوکستین بترکونه تهش نذاره خودتو بکشی.

آشوب: فلوکسیتین جز قرصای که بیشتر برای لاغری تجویز میشه ولی توی افسردگی هم تاثیر داره ولی خوبیش اینکه دیگه نمیزاره چیزی جدی بگیرید صدبار دنیا بچرخه بازم برات مهم نیست.

راد هم قابل تامل نوشته: کاری که یک جامعه ناکارآمد برای سرپوش گذاشتن روی ناکارآمدیش می کنه، گسترش مفهوم بیماری روانی و روان پریشیه، تا خود فرد زیر این فشار بپذیره باید بی حس و سِر بشه. مثل فرافکنی والدین وقتی میفهمن بچه شون درست میگه زمین بازی رو عوض میکنن تا قدرت دست خودشون بمونه.

بنفشه: من دوره ای که مصرفش میکردم بهم خیانت هم میشد با لبخند میگفتم بخشش، لازم نیست اعدامش کنید!

رونالدوی مناطق محروم: بعد از چند ماه هم حس میکنی دیگه هیچ کاری ارزش انجام دادن هم نداره چه برسه اطلاع رسانی درباره اون کار تو مجازی.

ملانی: اگه اولای مصرف هست نرماله من بعد ۶ ماه تازه تونستم اوکی شم باهاش و شور و شوق زندگی برگرده بهم.

توئیت تکان دهنده الیزابت: به خودت حس عذاب وجدان نده. منم وقتی عموهام تو کرونا به فاصله ۴۰ روز فوت کردند فلوکستین میخوردم و نمیتونستم گریه کنم. بعد یکسال که قطع کردم تازه عزاداریم شروع شد.

کامران: من یه دوره تحت فلوکسیتین بودم به ماجرای بسیار جدی برام اتفاق افتاد ولی ذره ای رو م اثر منفی نداشت حتی بهش فکر هم نمیکردم … همکارم میگفت قرص یی غیرتی خوردی!

ماهی: دوستان در مجموع فلوکستین رو خیلی جدی نگیرید، قدیما باز یه کم بهتر بود الان انگار نصف بیشترش گچه. اونکه تو دنیا ازش تعریف میشه پروزاکه که خارجیه.

شهلای بی قرار: دوست عزیز من تجربه خوردن فلوکستین رو دارم، دنیا برام قشنگ شده بود،اما یک تصمیم اشتباه گرفتم …در حد یک میلیارد ضرر. باور میکنین؟همش هم بخاطر فلوکستین.. چون جایی که باید (نه) میگفتم ،نگفتم.. شوهرم طلاهامو ازم گرفت و فروخت. الان ۳میلیارد بود.نخورید جانم، نخورید.

و فرزند ایران: یه کتاب هست به نام: به فرمان فلوکستین! Listening to Prozac که ایمان فانی در پادکست مدرسه زندگی فارسی درباره ش حرف می زنه. یه جا میگه فلوکستین باعث بی حسی ادمها و کم شدن همدلیشون میشد و یه کارمند اگر لحظه تمام شدن ساعت کاریش یه مراجع میومد، بدون هیچ ناراحتی کارش رو انجام نمی داد!