سرویس سبک زندگی - گای تورنتون، کارشناس بازار کار و مؤسس وب‌سایت PracticeAptitudeTests.com، در گفتگویی با دیلی‌میل گفته که در شرایط سخت کاری امروز، گاهی کمی تغییر دادن واقعیت اشکالی ندارد. او حتی معتقد است که برخی دروغ‌های سفید و بی ضرر می‌توانند شانس شما را برای گرفتن یک شغل خوب افزایش دهند. ...

به گزارش سرویس سبک زندگی جیرجیرک به نقل از فرادید - در بیشتر توصیه هایی که درباره مصاحبه های شغلی می شنویم، تأکید زیادی روی صداقت وجود دارد. معمولاً گفته می شود که نباید درباره رزومه، توانایی ها یا توقعاتی که از شغل دارید، دروغ بگویید. دلیلش هم روشن است؛ اگر اطلاعات نادرست بدهید، ممکن است شغلی را بگیرید که از عهده وظایفش برنمی آیید.

اما سؤال این جاست: در مصاحبه شغلی درباره چه چیزهایی می شود واقعیت را کمی تعدیل کرد؟

یکی از این موارد مربوط به زمان هایی است که از کار فاصله گرفته اید.

داشتن فاصله در سابقه کاری موضوعی عادی است و دلایل مختلفی مثل سفر، استراحت شغلی یا رسیدگی به امور شخصی می تواند پشت آن باشد. با این وجود، بعضی از کارفرماها هنوز این فاصله ها را نشانه ای منفی تلقی می کنند. ممکن است گمان کنند فرد تعهد کافی ندارد، مهارت هایش به روز نیست یا شاید از شغل قبلی کنار گذاشته شده است.

لازم نیست که از این وقفه های شغلی خجالت بکشید یا آن ها را پنهان کنید. بلکه بهتر است به جای تمرکز روی کاری که انجام نداده اید، روی فعالیت های مفیدی که در این زمان انجام داده اید، تأکید کنید.

مثلاً اگر در این دوره مشغول فریلنسری، شرکت در دوره های آموزشی، کار داوطلبانه یا سفر بوده اید، می توانید نشان دهید که فردی فعال و مشتاق رشد هستید. این تجربه ها را به نحوی به شغلی که برای آن درخواست داده اید ربط دهید و توضیح دهید که چطور باعث رشد توانایی هایتان شده اند.

همچنین، هنگام صحبت درباره ضعف های شخصی، بهتر است بااحتیاط عمل کنید.

سؤالی مثل «بزرگ ترین نقطه ضعف شما چیست؟» در بسیاری از مصاحبه ها مطرح می شود. برخی افراد در جواب به این سؤال، بیش ازحد رک هستند و از ویژگی هایی مثل تنبلی حرف می زنند، درحالی که این رفتار کاملاً اشتباه است. کارفرما دنبال لیستی از عیب های شما نیست، بلکه می خواهد ببیند چقدر خودتان را می شناسید و آیا اهل پیشرفت هستید یا نه.

در پاسخ به این گونه سوالات، از روش «۱۰ به ۹۰» استفاده کنید؛ یعنی فقط ده درصد پاسخ را به ضعفتان اختصاص دهید و ۹۰ درصد بقیه را به توضیح درباره تلاشی که برای بهبود آن می کنید، اختصاص دهید.

نقطه ضعفی را انتخاب کنید که واقعی باشد، اما باعث از دست رفتن موقعیت شغلی نشود.

مثلاً اگر بگویید در رعایت ضرب الاجل ها گاهی مشکل دارید، می توانید اضافه کنید که احتمالاً چون کارهای زیادی را با هم قبول می کنید، دچار این مشکل می شوید؛ اما در حال یادگیری مهارت اولویت بندی هستید.

هدف اصلی از بیان این گونه مسائل باید نشان دادن رشد فردی باشد.

موضوع دیگر مربوط به اهداف شغلی است.

اگر هدفتان از گرفتن یک شغل فقط گذراندن یک دوره موقت یا تأمین هزینه های زندگی است، نیازی نیست که این موضوع را مستقیماً در مصاحبه بیان کنید.

اگرچه این تصمیم ایرادی ندارد، اما بهتر است آن را با کارفرما در میان نگذارید.

کارفرماها معمولاً ترجیح می دهند روی افرادی سرمایه گذاری کنند که قصد ماندن و رشد در شرکت را دارند.

اگر شما آشکارا بگویید که این شغل برایتان موقتی است، احتمال دارد که شانستان را از دست بدهید.

اگر از شما درباره اهداف یا علت انتخاب آن موقعیت شغلی پرسیده شد، بهتر است درباره چیزهایی مثل فرصت های آموزشی، اهداف شرکت یا مهارت هایی که می خواهید تقویت کنید، صحبت کنید.

و در نهایت از دادن پاسخ های خیلی صریح مثل «فقط دنبال حقوق ماهیانه ام» اجتناب کنید، حتی اگر این جمله کاملاً حقیقت داشته باشد.

منبع: روزیاتو