سرویس سرگرمی - به تازگی در جریان بازسازی یک پارکینگ عمومی در مرکز شهر بارسلونا، بقایای یک کشتی ۵۰۰ ساله از زیر خاک بیرون آمده است. این کشتی که به نام سیوتادلا شناخته می‌شود، دومین کشتی باستانی است که در این شهر پیدا شده است. ...
به گزارش سرویس سرگرمی جیرجیرک به نقل از فرادید - فرادید| این کشتی در عمق 5.5 متری از سطح زمین و نزدیک پارک سیوتادلا کشف شد؛ این منطقه که قرار است به زودی بازسازی شود، از سال ۱۹۹۶ به عنوان پارکینگ عمومی استفاده می شد، اما پیشتر بازار ماهی فروشان شهر بوده و در زمانی قبل تر از آن نیز ساحل شهر بوده است. کشتی «سیوتادلا یک» به احتمال زیاد یا در نزدیکی ساحل غرق شده یا عمداً رها شده و طی سال ها با رسوبات پوشانده شده است.
به گزارش فرادید؛ بخشی از کشتی به طول ۱۰ متر و عرض بیش از ۳ متر سالم باقی مانده است. این بخش شامل حدود سی قاب چوبی منحنی شکل و حداقل هفت تخته پوششی است که سطح خارجی کشتی را می پوشاند. این تخته ها با میخ های چوبی به قاب ها وصل شده اند و دو قطعه طولی نیز که با میخ های آهنی ثابت شده اند، حفظ شده اند. این روش ساخت که به «ساخت اسکلت» معروف است، در قرون وسطی در مدیترانه رواج داشت و از قرن پانزدهم در سراسر اروپا گسترش یافت.
این کشف به تحولات تاریخی سواحل بارسلونا مربوط است. از سال ۱۴۳۹ با ساخت اولین اسکله های مصنوعی، ساختار ساحلی تغییر کرد و جزیره شنی «تاسکا» که قرن ها از شهر محافظت می کرد از بین رفت. ترکیب جریان های ساحلی، دهانه رودخانه بسوس و طوفان ها باعث شد که ساحل به سرعت پیشروی کرده و مناطق دریایی قبلی را پوشش دهد. به همین دلیل است که محل ساحل قدیمی حالا تقریبا در مرکز شهر قرار گرفته است.
شهر بارسلون در دوران امپراتوری روم اهمیت پیدا کرد و پس از تصرف آن توسط ویزیگوت ها در قرن پنجم، به عنوان پایتخت آنها معین شد. در سال ۱۱۳۷بارسلونا به یکی از مراکز تجاری مهم مدیترانه تبدیل شد.
اولین اسکله در بارسلونا در سال ۱۴۷۷ ساخته شد. تا آن زمان، این شهر به یک مرکز مهم در صنایع دستی، تولیدات و تجارت دریایی تبدیل شده بود و کالاهایی از جمله پوست، روغن زیتون، زعفران و محصولات نساجی مانند ابریشم و پشم را به سراسر اروپا و مدیترانه صادر می کرد.
باستان شناسان اکنون در حال ثبت دقیق این کشتی با استفاده از فتوگرامتری هستند؛ روشی که شامل هزاران عکس با وضوح بالا است تا مدل سه بعدی دقیقی از کشتی ساخته شود. به دلیل حساسیت وضعیت چوب، این کشتی را به طور جزئی با شن پوشانده اند تا از پوسیدگی سریع جلوگیری کنند.
هنگامی که کارهای میدانی تمام شود، الوارهای کشتی به تانکر های ویژه برای آب زدایی منتقل می شوند و پس از آن در پلی اتیلن گلیکول غوطه ور می شوند تا از خشک شدن و ترک خوردن چوب ها در معرض هوا جلوگیری شود.