سرویس سرگرمی - این باغ و عمارت قاجاری به عبدالمجید میرزا ملقب به عین‌الدوله، نوه فتحعلی شاه، تعلق داشت که از شاگردان تنبل دارالفنون بود. ...

به گزارش سرویس سرگرمی جیرجیرک به نقل از فرادید - تهران تا اواخر دوره قاجار در محاصره انبوه باغ هایی قرار داشت که سند قریب به اتفاق آنها به نام شاهزادگان و رجال سرشناس و متمول خورده بود. تعدادی از این باغ ها در شرق تهران واقع شده بود که برخی از آنها با گذشت دهه های طولانی هنوز پابرجا مانده اند و به بخشی ار هویت محله های شرقی پایتخت بدل شده اند.

باغ و عمارت عین الدوله چنین ویژگی منحصربه فردی دارد و امروز به عنوان یکی از مقاصد گردشگری پایتخت شناخته می شود. این باغ و عمارت قاجاری به عبدالمجید میرزا ملقب به عین الدوله، نوه فتحعلی شاه، تعلق داشت که از شاگردان تنبل دارالفنون بود و با دستور ناصرالدین شاه او را به تبریز و نزد مظفرالدین میرزا فرستادند. عین الدوله بعد از بازگشت از تبریز و در دوران مظفرالدین شاه، محمدعلی شاه و احمد شاه قاجار به نخست وزیری رسید و این باغ و عمارت را در همان سال ها تصاحب کرد.

«داریوش شهبازی»، تهران پژوه، درباره قدمت و تاریخچه باغ عین الدوله می گوید: «عین الدوله مالک همه اراضی مجیدیه تا جنوب لویزان بود که در آن سال ها خارج از حصار ناصری قرار داشت که به آن مبارک آباد می گفتند و امروز حوالی خیابان پاسداران، میدان هروی و خیابان وفامنش است. اراضی حد فاصل مجیدیه تا جنوب لویزان با گذشت زمان به چند بخش تقسیم می شود و بخشی از آن به ساخت خانه برای مردم اختصاص پیدا می کند. بخش دیگری به بوستان مجیدیه تبدیل شد و بخش اصلی تحت عنوان باغ و عمارت عین الدوله باقی ماند.»

عین الدوله، صدراعظم مستبد مظفرالدین شاه که مدام آزادیخواهان را به بند می کشید تا سال ۱۳۰۶ در قید حیات بود و در سال های پایانی عمرش ورشکسته شده بود. او در همان سال ها اموالش را از دست داد و باغ عین الدوله هم از مالکیتش در آمد و مالک جدیدی به نام بصیرالدوله پیدا کرد.

شهبازی در ادامه درباره ویژگی باغ عین الدوله توضیح می دهد: «اراضی مجیدیه در آن سال ها مثل اراضی زرگنده به دلیل سیلابی بودن خاک مناسبی نداشت و به همین دلیل محصول و میوه خاصی در آن به عمل نمی آمد. بعد از جنگ جهانی دوم که ساخت وسازها در محله نارمک شروع شد اراضی مجیدیه هم تحت تأثیراین ساخت وسازها قرار گرفت و این گونه بود که باغ عین الدوله از اواخر دهه ۳۰ شمسی در محاصره خانه های مسکونی قرار گرفت و باغ سلطنت آباد ناصرالدین شاه، باغ امین الضرب، باغ مهران و چند باغ دیگر که مالکان مشهوری نداشتنند به طور کامل بین خانه های مسکونی محصور شد. بصیرالدوله در چنین شرایطی باغ عین الدوله را خرید و آن را به سکونتگاه خانواده اش تبدیل کرد.»

سرنوشت باغ عین الدوله بعد از مرگ مالک جدیدش به کلی تغییر کرد و وارثان بصیرالدوله در سال ۱۳۷۶ آن را به شهرداری تهران فروختند تا کاربری عمومی پیدا کند. بنایی که در اختیار شهرداری قرار گرفت به کلی ویران بود، اما بازسازی شد و نگارخانه برگ که یکی از معتبرترین نگارخانه های پایتخت به شمار می رود در داخل عمارت عین الدوله گشایش یافت و در دسترس مردم قرار گرفت.»