سرویس سرگرمی - کارمندان دولت نخستین ساکنان محله یوسف‌آباد بودند. در اواخر دهه ۳۰ زمین‌های محله یوسف‌آباد را به کارمندان دولت واگذار کردند. ...

به گزارش سرویس سرگرمی جیرجیرک به نقل از فرادید - عباسی در ادامه روایت می‌کند: «واگذاری این زمین‌ها بدون طراحی شهری، نقشه‌برداری و تعیین حدود کوچه‌ها و خیابان‌ها انجام شده بود. مالکان زمین‌های این خیابان برای ساخت خانه‌هایشان، خیابان را تغییر ندادند و آن را صاف نکردند، بلکه خانه را روی پستی و بلندی‌های این محدوده به شکل ویلایی و دوبلکس بنا کردند. به همین خاطر در زمان ساخت و ساز مشکلات و اختلافاتی برای ساکنان به وجود آمد و همین موضوع باعث شد تا واگذاری زمین‌ها به کارمندان بیشتر طول بکشد.

تا پایان سال ۱۳۲۹ سه هزار قطعه زمین در بخش شرقی یوسف‌آباد واگذار شد، ولی ساخت‌وسازی صورت نگرفت. همچنین برای بخش غربی یوسف‌آباد هم دو هزار قطعه زمین در نظر گرفته شد که نقشه‌برداری و تقسیم‌بندی آن‌ها در سال ۱۳۲۹ کلید خورد.

در مجموع حدود۲۰خانه در این محدوده بنا شد که مالک برخی از آن‌ها افراد سرشناس آن دوران بودند، مانند جمیل که دشت قزوین متعلق به او بود یا دکتر جبلی، وزیر کشور وقت یا دکتر گنجی، وزیر آموزش و پرورش وقت.

از دهه ۴۰ اندک اندک کارمندان آموزش و پرورش زمین‌هایشان را فروختند و کم کم کلیمی‌ها، زرتشتی‌ها و ارامنه به این سمت کوچ کردند. یوسف‌آباد در آن زمان در مقایسه با سایر محله‌های تهران، محله خوبی بود. آب و قنات داشت. تهرانی‌ها و ساکنان محل، خیابان مستوفی را به خاطر سرسبزی و زیبایی اش، پاریس تهران می‌خواندند.»