سرویس سرگرمی - جبهه شرقی بین آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی شاهد وحشیانه‌ترین و شدیدترین نبردهای جنگ جهانی دوم بود. در اینجا قاب‌های کمتر دیده شده‌ای از این جبهه را در قالب عکس‌های قدیمی رنگی‌شده ملاحظه می‌کنید. ...
به گزارش سرویس سرگرمی جیرجیرک به نقل از برترین ها - فرادید: در آگوست ۱۹۳۹، دو کشور قدرتمند آلمان و روسیه یک قراداد عدم تعرض منعقد کردند که بر اساس آن هر دو طرف با یک دوره ده ساله بدون درگیری موافقت کرده بودند.
این قرارداد که به قرارداد مولوتوف-ریبنتروپ معروف است، فقط یک توافق ساده نبود، بلکه حرکت استراتژیکی بود که نقشه اروپا را تغییر می داد.
بر اساس شرایط این قرارداد، اتحاد جماهیر شوروی کنترل لیتوانی، استونی، لتونی و نیمه شرقی لهستان را به دست آورد.
به علاوه این امر به آلمان نازی اجازه داد بدون دخالت شوروی به نیمه غربی لهستان حمله کند، کاری که آدولف هیتلر روز ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ انجام داد، یعنی درست ۹ روز پس از امضای این قراداد.
هم آلمان و هم اتحاد جماهیر شوروی پیش بینی کرده بودند یک درگیری اجتناب ناپذیر در پیش باشد، اما از این توافق برای منتظر ماندن استفاده کردند.
هیتلر در این فرصت روی گسترش نفوذ نازی ها در اروپای غربی و مرکزی تمرکز کرد و به سرعت فرانسه، دانمارک، بلژیک و سایر کشورها را فتح کرد.
در همین حال، جوزف استالین چنگ آهنین خود را بر اتحاد جماهیر شوروی سخت تر و قدرت خود را به زور تحکیم کرد.
اما در روز ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱، چشم انداز جنگ جهانی دوم به طرز چشمگیری تغییر کرد. هیتلر با آغاز عملیات بارباروسا و حمله گسترده به اتحاد جماهیر شوروی، قرارداد عدم تعرض نازی-شوروی را زیر پا گذاشت.
از دریای بالتیک در شمال تا دریای سیاه در جنوب، ۳ تا ۴ میلیون نیروی محور پیشروی کردند که شامل بسیاری از غیرآلمانی ها مانند مجارستانی ها، رومانیایی ها، فنلاندی ها و غیره می شدند.
تنها در یک هفته، نیروهای آلمانی ۲۰۰ مایل در داخل خاک شوروی پیش رفتند. در عرض چند ماه، ۲.۵ میلیون سرباز شوروی کشته، زخمی یا مفقود شدند. تا ماه دسامبر، این تعداد به نزدیک ۷ میلیون افزایش یافت.
با این حال، آلمانی ها با شروع زمستان سرد روسیه، با واقعیت سختی مواجه شدند. هیتلر که انتظار فروپاشی سریع شوروی را داشت، اعلام کرد: «ما فقط باید به در لگد بزنیم؛ آنوقت کل ساختار پوسیده فرو خواهد ریخت.»
معنای این سخن این بود که آلمانی ها برای نبرد طولانی مدت آماده نبودند.
نازی ها فواصل وسیع کارزارشان را دست کم گرفتند. مسکو، واقع در ۱۰۰۰ مایلی شرق برلین، ثابت کرد یک هدف بزرگ است. زمانی که نیروهای آلمانی به حومه مسکو رسیدند، در واقع پایشان را فراتر از محدوده شان دراز کرده بودند.
ارتش سرخ از این فرصت استفاده کرد و با موفقیت از مسکو دفاع کرد و آلمانی ها را عقب راند و لحظه تعیین کننده ای را در جنگ رقم زد. هیتلر سال ۱۹۴۲ با هدف قرار دادن استالینگراد، یک شهر صنعتی کلیدی در جنوب غربی روسیه، نقشه یک پیروزی استراتژیک را کشیده بود.
استالینگراد تولیدکننده اصلی توپخانه برای نیروهای شوروی بود و موقعیت آن در امتداد رودخانه ولگا، آن را به یک مسیر مهم کشتیرانی به دریای سیاه و خزر تبدیل کرد.
نبرد استالینگراد به بزرگترین و خونین ترین رویارویی تاریخ جنگ تبدیل شد. طی پنج ماه، شهر حملات هوایی وحشیانه آلمان و نبردهای تن به تن بی رحمانه ای را متحمل شد. تلفات شوکه کننده بود: ۲ میلیون نفر کشته، زخمی یا اسیر شدند، از جمله بسیاری از غیرنظامیان.
هر دو طرف متحمل خسارات سنگینی شدند، اما ارتش آلمان در محاصره استالینگراد در نهایت تسلیم شوروی شد. این تسلیم یکی از تعیین کننده ترین نقاط عطف جنگ بود و آلمانی ها را وادار به عقب نشینی مداوم کرد که با تسلیم نهایی آن ها در ۹ می ۱۹۴۵ پس از نبرد برلین به اوج رسید.
عکس های گردآوری شده در این مطلب که با افزودن رنگ زندگی دوباره ای پیدا کرده اند، نبردهای خونین و مبارزات روزانه جبهه شرقی جنگ جهانی دوم را به تصویر می کشند.
