سرویس فناوری - حدود ۷۵ میلیون سال پیش، بزرگترین و ترسناکترین شکارچی خشکی در آمریکای شمالی یک دایناسور نبود، بلکه یک کروکودیل بود. ...
به گزارش سرویس فناوری جیرجیرک به نقل از فرادید - «دینوسوکوکوس» که در زبان یونانی به معنای «کروکودیل وحشتناک» است، می توانست بیش از ۱۰.۵متر طول داشته باشد و وزنش به بیش از ۵تن برسد. آثار دندان روی استخوان های فسیل های برجای مانده، هیچ شکی باقی نمی گذارد که این خزنده عظیم، دایناسورها را شکار می کرده است. با این حال، اینکه چگونه «کروکودیل وحشتناک» به چنین شکارچی بزرگ و ترسناکی تبدیل شد، همواره یک معما بوده است؛ معمایی که اکنون پاسخی درخور برای آن یافت شده.
تغییر جایگاه در شجره نامه کروکودیل ها
اکنون، یک مطالعه جدید که در مجله Communications Biology منتشر شده، ادعا می کند که این معما را حل کرده است؛ آن هم با تغییر جایگاه «دینوسوکوکوس» در شجره نامه کروکودیل ها و احتمالا درک بهتر از میزان تحمل این خزندگان در برابر زیستگاه های شور.
مارتون رابی ، دیرینه شناس دانشگاه توبینگن آلمان و یکی از نویسندگان این مقاله می گوید: «ما می خواستیم بهتر درک کنیم که چگونه کروکودیل وحشتناک به این شکارچی موفق در تالاب های ساحلی سراسر آمریکای شمالی تبدیل و اصلا چرا تا این حد عظیم الجثه شد.»
آغاز مطالعات
دیرینه شناسان از سال ۱۸۵۸، زمانی که ۲ دندان فسیل شده در کارولینای شمالی کشف شد، در پی شناخت دینوسوکوکوس بوده اند. از آن زمان تاکنون، دندان های فسیل شده، ذره استخوانی، قطعات جمجمه و بخش هایی از اسکلت این خزنده در مکزیک، یوتا، تگزاس، مونتانا، کارولینای جنوبی، نیوجرسی و دیگر نقاط و در حاشیه خط ساحلی باستانی آمریکای شمالی، در لایه هایی از سنگ که متعلق به حدود ۸۲ تا ۷۲ میلیون سال پیش هستند، پیدا شده اند.
در باتلاق ها و مرداب های کم ارتفاع آمریکای شمالی در دوره کرتاسه، دینوسوکوکوس در کمین می نشست و منتظر می ماند تا طعمه آنقدر نزدیک شود که بتواند آن را گاز بگیرد.
تمساح نیست
دیرینه شناسان ۳ گونه شناخته شده از کروکودیل وحشتناک را در دسته «آلیگاتوروییدها» قرار داده بودند؛ گروه بزرگی که امروزه شامل تمساح آمریکایی و تمساح چینی می شود. پوزه پهن و گرد دینوسوکوکوس واقعا بیشتر به تمساح ها (الیگاتور) شباهت داشت تا دیگر کروکودیلیان ها (گروه خزندگان که شامل کروکودیل ها، الیگاتورها و بستگان آنها می شود) و این شباهت ظاهری باعث شده بود تصور شود که رابطه نزدیکی با آنها دارد. اما پس از انجام مقایسه ای جدید درباره روابط خانوادگی این خزندگان، پژوهشگران دیدگاه سنتی را به چالش کشیده اند و این خزنده عظیم الجثه را در رده بندی جدیدی قرار داده اند.
این مطالعه پیشنهاد می دهد که دینوسوکوکوس به یک شاخه باستانی تعلق داشته که پیش از آخرین نیای مشترک تمساح ها و کروکودیل های امروزی از آنها جدا شده است؛ شاخه ای که ویژگی هایی از هر دو گروه را در خود داشته. این ویژگی ها به دینوسوکوکوس امکان داده تا در زیستگاه های شور مانند مصب ها و سواحل اقیانوسی، مشابه کروکودیل های آب شور امروزی، به خوبی زندگی و شکار کند.
رابی در این رابطه می گوید: «از اینکه فهمیدیم دینوسوکوکوس یک «الیگاتور عظیم» نیست، شگفت زده شدیم.» به گفته او و تیمش، ظاهر تمساح گونه این خزنده به احتمال زیاد حاصل تکامل همگرا بوده است؛ یعنی شباهت های ظاهری که به دلیل شرایط محیطی و نقش بوم شناختی مشابه به وجود آمده اند، نه به خاطر نسبت فامیلی نزدیک.