سرویس فناوری - در ادامه با ما همراه باشید تا با عجیب‌ترین پروژه‌هایی آشنا شوید که هدفشان، گشودن درِ آینده‌ای نامعلوم به روی کسانی‌ست که شاید دیگر در این دنیا نباشند. ...

به گزارش سرویس فناوری جیرجیرک به نقل از فرادید - اگر تصور زنده شدن پس از مرگ را تنها در داستان های علمی -تخیلی ممکن می دانید، وقت آن رسیده که با واقعیت های شگفت انگیزی آشنا شوید که علم امروز، هرچند در ابتدای راه، در حال تبدیل آن ها به واقعیت است. از فریز کردن بدن در دمای بسیار پایین گرفته تا ساخت نسخه های دیجیتال و حتی تلاش هایی برای بازگرداندن فعالیت مغزی، فناوری هایی در حال ظهور هستند که مرز میان زندگی و مرگ را به چالش می کشند.

در ادامه با ما همراه باشید تا با عجیب ترین پروژه هایی آشنا شوید که هدفشان، گشودن درِ آینده ای نامعلوم به روی کسانی ست که شاید دیگر در این دنیا نباشند.

سرمازیستی (Cryonics)

یکی از روش هایی که برخی افراد برای بازگشت پس از مرگ در نظر گرفته اند، استفاده از فناوری سرمازیستی است؛ فرآیندی که در آن بدن انسان پس از مرگ با فریز عمیق در نیتروژن مایع نگهداری می شود تا در آینده، با پیشرفت علم پزشکی امکان احیای آن فراهم شود.

در مؤسسه سرمازیستی واقع در میشیگان، تاکنون حدود ۲۷۰ نفر به این شیوه نگهداری می شوند، در انتظار روزی که دانش پزشکی توانایی بازگرداندن آن ها به زندگی را داشته باشد. دنیس کوالسکی، رئیس این مؤسسه در این باره گفته است:

ما ادعای خلق دستاوردهای پزشکی خارق العاده را نداریم؛ تنها هدفمان این است که شما را به آینده ای که شاید چنین دستاوردهایی ممکن شوند، برسانیم. ما مانند آمبولانسی هستیم که بدن فرد را به بیمارستانی در آینده منتقل می کند؛ بیمارستانی که هنوز وجود ندارد یا ممکن است هرگز هم وجود نداشته باشد.

علاوه بر انسان ها، نزدیک به ۲۸۰ حیوان خانگی نیز با این روش حفظ و بیش از ۳۷۰ مورد از بافت و DNA حیوانات نیز به امید شبیه سازی در آینده ذخیره شده اند. هزینه کامل این فرآیند حدود ۲۸ هزار دلار است که به گفته کوالسکی، می توان آن را معادل یک مراسم خاکسپاری لوکس دانست. این مبلغ شامل آماده سازی، فریز و نگهداری بدن در مخازن نیتروژن مایع است.

نسخه های دیجیتال

برخی شرکت های فعال در حوزه هوش مصنوعی، ایده ساخت نسخه دیجیتالی از انسان را مطرح کرده اند؛ نسخه ای که قابلیت ماندگاری پس از مرگ را داشته باشد. یکی از این شرکت ها، اترناس نام دارد که در ایالت کالیفرنیا مستقر است و از سال گذشته به افراد این امکان را داده که نسخه ای دیجیتال از خود بسازند تا پس از مرگ، برای عزیزانشان به یادگار بماند. رابرت لوکاسیو، مدیرعامل این شرکت گفته است:

در واقع، بهترین نسخه از هوش مصنوعی، همان شخص واقعی است و بهترین کاری که می توان کرد، ساخت یک هوش مصنوعی از خودتان است. پس از مرگ می توانید این نسخه را به دیگران بسپارید. حتی ممکن است در آینده از آن برای بازسازی ژنتیکی فرد هم استفاده شود. کمی رنگ وبوی علمی تخیلی دارد.

برای ساخت این نسخه ها، افراد گفت وگوهایی را ضبط می کنند و با یک ربات هوش مصنوعی مصاحبه انجام می دهند. همچنین تصاویر، ویدیوها و سایر داده های شخصی نیز به این مجموعه افزوده می شوند.

با این حال، به گفته لوکاسیو، اکثر مردم بیش از ۲۵ ساعت داستان برای روایت ندارند.

در واقع، اغلب انسان ها تنها حدود یک روز زمان صرف تعریف مهم ترین وقایع زندگی شان می کنند. یعنی تمام چیزهایی که شخصیت فرد را می سازند، از عشق و درد گرفته تا موفقیت و شکست، در همین بازه زمانی خلاصه می شوند.

در ابتدای فعالیت این شرکت، هزینه ساخت نسخه دیجیتال حدود ۲۰ هزار دلار بود. اما در حال حاضر این خدمات به صورت اشتراکی ارائه می شود و بین ۲۵ تا ۱۰۰ دلار در ماه هزینه دارد، به علاوه پرداخت اولیه ای معادل ۲ هزار دلار. این خدمات نه تنها برای بازماندگان است، بلکه افرادی که در آستانه مرگ هستند نیز می توانند با استفاده از آن، میراثی از خود به جا بگذارند.

هولوگرام ها

برخی دیگر سراغ فناوری هولوگرام رفته اند. به عنوان نمونه، در سال ۲۰۲۰ کانیه وست برای تولد ۴۰ سالگی همسر وقت خود، کیم کارداشیان، هولوگرامی از پدر درگذشته او ساخت که برایش بسیار تأثیرگذار بود.

در حوزه موسیقی نیز چهره هایی مانند الویس پریسلی به کمک فناوری و جلوه های ویژه هولوگرافیک، بار دیگر بر صحنه ظاهر شده اند.

البته این فناوری ها هنوز به گونه ای توسعه نیافته اند که بتوانند تعامل واقعی و زنده با انسان ها داشته باشند؛ چیزی که هوش مصنوعی می تواند آن را ممکن کند.

بازگرداندن به زندگی

اما بحث بازگرداندن واقعی انسان های مرده به زندگی، آن هم از نظر بیولوژیکی، با چالش های جدی اخلاقی و علمی همراه است.

در سال ۲۰۱۶، شرکت زیست فناوری BioQuark از مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده مجوز دریافت کرد تا روی ۲۰ بیمار مبتلا به مرگ مغزی که با دستگاه های حمایتی زنده بودند، آزمایش بالینی انجام دهد. در این پروژه، دانشمندان تلاش داشتند که استفاده از سلول های بنیادی و تحریک عصبی، روشی که در بیماران در کما نیز استفاده می شود، نوعی فعالیت مجدد در مغز ایجاد کنند. با این حال، شبیه سازی کامل میلیاردها نورون موردنیاز برای عملکرد طبیعی مغز، امری بسیار پیچیده و تقریباً ناممکن است.

شرکت BioQuark مدت کوتاهی پس از آغاز این پروژه تعطیل شد. با این وجود، دکتر هیمنشو بانسال، یکی از پزشکان دخیل در این پروژه، پژوهش های خود را به صورت مستقل در هند ادامه داده است.

بانسال به مجله Undark گفت که در یک بیمارستان خصوصی در شهر رودراپور، روی جوانانی که در تصادفات رانندگی آسیب دیده اند، تحقیقاتی انجام داده است. به گفته وی، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که برخی از شرکت کنندگان که بیش از ۳۰ نفر بودند، نشانه هایی از فعالیت الکتریکی مجدد در مغز از خود نشان داده اند. با این حال، بانسال اظهار کرده که مقالات علمی حاصل از این تحقیقات هنوز توسط هیچ مجله علمی معتبری پذیرفته نشده اند.

منبع: روزیاتو