(تصاویر) 15 مورد از زشت ترین خودروهای تاریخ؛ از تویوتا پریوس تا بوگاتی ویرون

سرویس فناوری - طراحی خودرو هم مثل همه انواع طراحی سلیقه ای است، اما بیایید طفره نرویم، بعضی ماشین ها واقعا زشت هستند. صنعت خودرو عموما ترجیح می‌دهد از طرح های بحث برانگیز یا غیرمتعارف دور بماند. ...

به گزارش سرویس فناوری جیرجیرک به نقل از فرادید - با این حال باز هم ماشین های زشت و بدریختی وجود دارند. اما زشت ترین ماشین های تمام دوران کدامند؟

زشت ترین ماشین هایی که تا به حال ساخته شده‌اند

قابل ذکر است که خودروهای این فهرست تنها بر اساس ظاهر مورد قضاوت قرار گرفته‌اند. اولین مورد در این لیست در واقع یک وسیله نقلیه قابل قبول است که جوایز متعددی کسب کرده است. ممکن است زشت باشد اما راحت، جادار، ایمن و اقتصادی است. پس به یاد داشته باشید که هر ماشین زشتی لزوما ماشین بدی نیست و مثل همیشه «استایل یک موضوع سلیقه ای است».

۱. کرایسلر پی تی کروزر

Chrysler PT Cruiser ترکیب عجیبی از هات راد (ماشین تقویت شده)، کامپکت MPV و جلوپنجره‌ای بزرگتر از حد معمول است.

شرکت کرایسلر با وجود اینکه پی تی کروزر در لیست زشت ترین خودروها قرار دارد بیش از یک میلیون از آن فروخت.

۲. نیسان کیوب

Nissan Cube سه نسل دارد و تنها مدلی که از نظر استایل تا اندازه‌ای قابل قبول است، نسل اول آن است. از نسل دوم به بعد همه‌چیز به سرعت در سراشیبی قرار گرفت.

طرح جعبه‌ای، استایل نامتقارن و کوچک بودن چراغ های جلو و عقب نسبت به بدنه از عواملی است که این مدل از نیسان را در این فهرست قرار می‌دهد. با این حال، نیسان Cube یک وسیله نقلیه عالی است؛ یکی از بهترین ماشین های کوچک زشتی که تاکنون ساخته شده است.

۳. فیات مولتیپلا

Fiat Multipla این قابلیت را دارد که زشت ترین خودروی جهان باشد و در بسیاری از فهرست‌های زشت ترین خودروها جایگاه نخست را کسب کرده است. با این حال یکی از اولین MPV هایی بود که صندلی‌هایش قابلیت تنظیم داشت.

شکل عجیب و غریب آن منجر به پنجره های بزرگی شد که مسافران از آن خوششان می‌آمد. این خودرو بسیار جلوتر از زمان خود بود. با این حال کاهش فروش در نهایت منجر به مرگ آن شد و فیات از آن زمان تاکنون MPV مشابهی نساخته است.

۴. پونتیاک آزتک

به نظر می‌رسد هیأت مدیره جنرال موتورز وقتی با ساخت Pontiac Aztek بدقواره موافقت کردند حال خوشی نداشتند. یک شکست تمام عیار برای جنرال موتورز که فروش آن هرگز از ۲۷۸۰۰ خودرو فراتر نرفت. تا سال ۲۰۰۷ فروش پونتیاک آزتک به ۶۹ دستگاه کاهش یافت و این ناقوس مرگ این ماشین بود.

سازندگان سریال بریکینگ بد برای نشان دادن حس ناامیدی شخصیت اصلی داستان و معرفی او به عنوان یک بازنده که از زندگی دست‌کشیده بهترین راه را انتخاب کردند؛ یک پونتیاک آزتک جلوی در خانه «والتر وایت» پارک کردند.

۵. تویوتا پریوس

نسل های اول و دوم صرفا معمولی بودند اما نسل سوم Toyota Prius زشت ترین بود. قسمت جلو زوایای متضاد زیادی داشت و قسمت عقب بسیار زشت بود.

از لحاظ کارآمدی خوب بود، قدرت قابل قبولی به چرخ های جلو می‌فرستاد و در کل سهم تویوتا در هیبریدی سازی قابل تحسین است. با این حال خوشحالیم که نسل سوم این خودرو دیگر از رده خارج شده است.

۶. لینکلن ام کی تی

Lincoln MKT جلوتر از زمان خود بود؛ ترکیبی از یک سدان اسپرت و کراس اوور که حتی کمی از خودروی اسپرت نیز در خود داشت و ۳۵۵ اسب بخار قدرت داشت. اما جلوپنجره آن فاجعه بود.

درنتیجه با وجود اینکه هیچ خودرویی شبیه به آن وجود نداشت هرگز در فروش موفق نشد. بیشترین فروش لینکلن MKT در سال ۲۰۱۲ بود که ۷۰۰۰ دستگاه فروخت.

۷. شورلت اس اس آر

Chevrolet SSR یک وانت بار با سقف تاشو و یکی از زشت ترین خودروهای تاریخ است. یک شکست برای شورلت که تنها به مدت سه سال آن را فروخت.

قسمت جلوی SSR خوب بود اما قسمت عقب چاق و بدریخت. به‌علاوه می‌توانستید مزدا میاتا را با قابلیت جابه‌جایی بهتر و ظاهری جذاب‌تر، بسیار ارزان‌تر بخرید. در یک کلام، این ماشین هیچ دلیلی برای تداوم بقا نداشت.

۸. سوبارو ترایبکا

Subaru Tribeca نتیجه پرش ژاپنی ها بر قطار خودروهای کراس اوور سایز متوسط لوکس بود. اما سوبارو همان اشتباهی را کرد که پورشه در طراحی نسل اول کاین (Cayenne) مرتکب شد. آلمانی ها سعی کردند دی ان ای طراحی خودروی اسپرت معروف ۹۱۱ خود را حفظ کنند که جواب نداد. سوبارو هم همین کار را کرد اما با ایمپرزا (Impreza) که در آن زمان هنوز هیولای رالی جاده ای بود.

هیچ‌کدام از این طراحی‌ها جواب نداد. خریداران آن را نمی‌خواستند و سوبارو در نهایت به خاطر فروش پایین کنار رفت.

۹. پلیموث پراولر

Plymouth Prowler ممکن بود موفق شود اگر پای قانون ایمنی در میان نبود. این تنها دلیل وجود سپرهای جلویی وحشتناکی است که ظاهر آن را به‌کل خراب کرده است.

کرایسلر بعدا یک کانسپت تکرارنشدنی از آن معرفی کرد که نشان می‌داد پراولر می‌توانست چگونه باشد و از آنجایی که هرگز قرار نبود به تولید برسد، سپرهای احمقانه‌اش را کنار گذاشت.

۱۰. بوگاتی ویرون

Bugatti Veyron مطمئنا در میان خودروها یک نقطه عطف است اما آیا به نظرتان زیباست؟ آیا یکی از مهم‌ترین خودروهای مدرن هم می‌تواند زشت باشد؟ مطمئنا!

ویرون پهن و چاق است و یک جلوپنجره قوسی شکل عجیب و غریب دارد که با چراغ های جلوی معمولی و غیر قابل تحسین احاطه شده است. برخی این خودرو را شبیه سوسک توصیف می‌کنند.

۱۱. ای ام سی پیسر

AMC Pacer نتیجه بحران انرژی دهه ۱۹۷۰ است؛ زمانی که همه به دنبال صرفه جویی در سوخت و ساخت خودروهای کوچکتر بودند. اما اگر قرار باشد یک ماشین کوچک بسازید به نسبت های مناسب نیاز دارید.

ای ام سی به پیسر یک کاپوت دراز و قسمت عقب خپل و پهن داده است. این ماشین همچنین برای افزایش فضای داخلی عریض و تقریبا مربع شکل بود. تناسبات عجیب و چراغ های گرد آن جلوه‌ای عجیب شبیه به «پوکمون» به پیسر داده بود.

۱۲. استون مارتین لاگوندا

شکل گوِه‌ایِ Aston Martin Lagonda که در آن از عناصر طراحی یک ابرخودرو در ترکیب با یک سدان چهاردر استفاده شده بود پیشگامانه بود.

اما به نظر می‌رسد که استون مارتین بیش از حد از شکل گوِه استفاده کرد. اگر به نمای لاگوندا نگاه کنید در اصل یک خط محدب و مقعر است که در جلو و عقب چهارضلعی به هم می‌رسند.

۱۳. نیسان جوک

به نظر می‌رسد Nissan Juke توسط دو گروه کاملا مغایر طراحی شده است که هر کدام راه خود را پیدا کرده‌اند. یک گروه یک کراس اوور جمع و جور با استایل بامزه و چراغ جلوهای گرد می‌خواست و گروه دیگر یک کوپه با سقف شیبدار و خطوط زاویه دار تیز.

جوک برای رانندگی خوب است اما به دلیل طراحی عجیبی که دارد مورد انتقاد است. در ردیف دوم تقریبا هیچ فضایی برای پا وجود ندارد و انتهای خمیده عقب به این معنی است که صندوق عقب آن به طرز خنده‌داری کوچک است.

۱۴. مارکوس منتیس

Marcos Mantis ارجینال برای متمایز شدن ساخته شد، که موفق هم شد، اما به دلایل اشتباه. کافی است به آن نگاه کنید تا متوجه ایرادات طراحی‌اش شوید. فاصله بین دو محور بسیار کوتاه است و قسمت های جلو و عقب به طرز عجیبی بلند هستند.

طراحان مارکوس می‌خواستند به یک‌جور جریان دست پیدا کنند اما در نهایت شکل ظاهری آن طوری از آب درآمد که انگار برای مدت طولانی زیر نور آفتاب مانده و ذوب شده است. این ایده ای عجیب بود که هرگز به تولید نرسید زیرا مطلقا هیچ‌کس علاقه‌ای به آن نداشت.