سرویس سبک زندگی - کاربری به نام ناصر در رشته‌توئیتی به سراغ ترکمنستان رفته، سرزمینی با دنیایی از رازهای عجیب و شنیده‌نشده. ...

به گزارش سرویس سبک زندگی جیرجیرک به نقل از برترین ها - برترین ها: شمال شرق ایران، درست در جبهه شرقی خزر، کشوری وجود دارد که خیلی در اخبار سروصدا نمی کند، کشوری که کمی از اسپانیا کوچکتر است. این سرزمین دارای آب و هوای بیابانی نیمه گرمسیری بوده و عمدتاً خشک است، فصل زمستان در این کشور معتدل و خشک است و بیشترین بارندگی در ماه های زمستان صورت می گیرد. 

کاربری به نام ناصر در رشته توئیتی به سراغ ترکمنستان رفته، سرزمینی با دنیایی از رازهای عجیب و شنیده نشده. در ادامه با مرور رشته توئیت این کاربر همراه ما باشید.

*رسم الخط متن حفظ شده و بدون تغییر بازنشر می شود.

قبل از اینکه شروع کنیم لازمه که با این دو نفر آشنا شیم: سمت راستی: نیازُف، اولین رئیس جمهور تاریخ ترکمنستان بعد از فروپاشی شوروی، معروف به ترکمن باشی که سال 2006 بر اثر حمله قلبی از دنیا رفت. سمت چپی: محمد اف، رئیس جمهور فعلی ترکمنستان که بعد از نیازوف به قدرت رسید.

توی ترکمنستان یه کتاب به اسم «روح نامه» وجود داره که نیازف اون رو نوشته و داخلش خودش رو رهبر مادام العمر ترکمنستان معرفی کرده و گفته هر کس این کتاب رو بخونه روحش پاک می شه و میره بهشت، این کتاب توی ترکمنستان به قدری مقدسه که توی مساجد قسمت هایی از متنش روی دیوار حک شده.

نیازف دستور داده بود که خوندن این کتاب در مدارس، دانشگاه ها و حتی برای گرفتن گواهی نامه رانندگی اجباریه و کارمند های دولت هم باید قسم بخورن که هر روز یه قسمتی از اون رو می خونن، نیازوف حتی دستور داد نسخه ای از اون رو با یه ماهواره روسی به فضا فرستاده بشه.

بعد از مرگ نیازف، جانشینش یعنی محمداف، کم کم روح نامه رو از سیستم آموزشی کشور حذف کرد و گفت: «علم و دانش واقعی مهم تره». بنابراین در حال حاضر دیگه سوالات امتحانی از روح نامه نمیاد و اجبار برداشته شده ولی همچنان روح نامه به عنوان یه نماد فرهنگی توی نمایشگاه هاشون به چشم می خوره.

با اینکه زبان رسمی ترکمنستان «ترکمنی» هستش ولی خیلی از مردمشون به زبان روسی تسلط کامل دارن، چون تا قبل از فروپاشی شوروی، روسی زبان اصلی توی این منطقه بوده و همین باعث شده زبان روسی از اون موقع تا الان نسل به نسل بینشون منتقل بشه و از بین نره. ترکمنستان تنها کشوری توی دنیاس که سازمان ملل بی طرفیش رو رسما اعلام کرده، بنابراین نه عضو اتحاد نظامیه، نه وارد جنگ می شه، بعدشم اومدن دو تا شاخه زیتون به نشان رسمیش اضافه کردن تا پیام صلحش جهانی شه.

عشق آباد، پایتخت ترکمنستان، یکی از عجیب ترین شهرای دنیاست، شهری پر از ساختمون های مرمر سفید، فواره های زیاد و بزرگ ترین چرخ وفلک سرپوشیده دنیا، اما نکته عجیب اینه که این شهر زیبا و لوکس، به شدت خلوته و انگار فقط واسه ظاهرسازی و نمایش ساخته شده. محمد اف سال 2015 داشتن خودرو مشکی رو توی ترکمنستان ممنوع اعلام کرد، چون معتقده که رنگ سیاه نحسه و بدشانسی میاره، از اون طرف معتقده که رنگ سفید خوش شانسی میاره، بنابراین سال 2018 اعلام کرد فقط خودروهای سفیدرنگ می تونن وارد عشق آباد بشن و فقط خودش می تونه خودروی سبز سوار شه.

سال 2002، نیازف تصمیم گرفت نام ماه ها و روزهای هفته رو به طور کامل عوض کنه و اونجوری که خودش دوس داره نامگذاری کنه. مثلا: ژانویه شد تورکمن باشی (لقبش)، آوریل شد قربان سلطان (اسم مادرش) .اما بعد مرگش محمداف تقویم کشور رو دوباره برگردوند به حالت بین المللی.

داشتن ریش و مو بلند برای مردها، مخصوصا جوون ها در ترکمنستان ممنوعه و فقط کسایی که بالای 84 سال سن دارن می تونن ریش بزارن، این قانون توی ترکمنستان سفت و سخت پیگیری می شه و اگه کسی بخواد این قانون رو دور بزنه احتمالا از مدرسه یا محل کارش اخراج می شه.

توی این کشور تمام پلتفرم های معروف مثل اینستاگرام، توییتر، فیسبوک و حتی گوگل فیلتر هستش و مردم فقط می تونن به اینترنت داخلی دسترسی داشته باشن که خیلی سرعتش پایینه، ترکمنستان بعد از کره شمالی ضعیف ترین اینترنت دنیا رو داره.

وارد ترکمنستان که بشید مجسمه های طلایی نیازف رو هر جایی ممکنه ببینید، ولی معروف ترینش وسط عشق آباده که با حرکت خورشید به سمتش می چرخه تا همیشه رو به نور بمونه ...

از اونجایی که نیازف عاشق سگ های آلابای بود، دستور ساخت مجسمه طلایی سگ خودش که از همین نژاد بود رو صادر کرد، با این حال اجازه نمی داد مردم سگ نگه دارن چون معتقد بود مردم بلد نیستن درست حسابی سگ رو تمیز کنن و این باعث میشه شهرش بوی گند بگیره.

یکی از عجیب ترین تصمیمات نیازف این بود که موسیقی زنده رو ممنوع اعلام کرد، میگفت جامعه رو غرب زده میکنه و فقط پلی بک رو مجاز می دونست، بعد مرگش محدودیتا یه خورده کمتر شد، ولی همچنان در حال حاضر اجرای زنده موسیقی تو فضاهای رسمی این کشور خیلی خیلی محدود و کنترل شده ست.

ترکمنستان یکی از بسته ترین کشورها از نظر آزادی رسانه تو جهان به شمار میره، هیچ رسانه ی مستقلی توی این کشور وجود نداره، روزنامه ها مجبورن فقط در مورد دستاوردهای دولت و رئیس جمهور بنویسن و حتی حق چاپ یه خط نقد سیاسی به دولت رو هم ندارن.

محمداف واسه کم کردن تصادف ها روش های عجیبی داره، مثلا سال 2018 یهویی رانندگی زن ها تو عشق آباد رو ممنوع کرد چون فکر میکرد باعث تصادفن(این قانون رو چند وقت لغو کرد)،  یه مدتی هم مردم رو تشویق می کرد که خودشون رانندگی نکنن و به جاش از افراد مورد تایید دولت راننده خصوصی بگیرن.

یه سری میوه ها توی ترکمنستان روز رسمی ملی دارن، مثلا دومین یکشنبه آگوست در تقویم ترکمنستان، روز ملی "خربزه" نامگذاری شده، نیازف این روز ملی رو تعیین کرد چون معتقد بود ترکمنستان بهترین خربزه های جهان رو داره، مردمشون این روز رو هرساله جشن می گیرن.