سرویس سبک زندگی - این روزها اگر فقط چند دقیقه در یکی از خیابان‌های شلوغ شهر قدم بزنید، احتمال اینکه بوی تند و عجیب ماده‌ای به مشامتان بخورد، چندان کم نیست. ...
به گزارش سرویس سبک زندگی جیرجیرک به نقل از برترین ها - برترین ها: این روزها اگر فقط چند دقیقه در یکی از خیابان های شلوغ شهر قدم بزنید، احتمال اینکه بوی تند و عجیب ماده ای به مشامتان بخورد، چندان کم نیست. «گل»، ماده ای که روزگاری نامش بیشتر به باغ و بهار می آمد تا به مصرف و اعتیاد، حالا بی سروصدا در میان نسل جوان جا باز کرده و رد پایش را می توان در پارک ها، کوچه ها و حتی اطراف مدارس دید.
افزایش چشمگیر مصرف گل در سطح شهر، زنگ خطری است که شاید خیلی وقت است به صدا درآمده، اما هنوز آن طور که باید جدی گرفته نشده. در این مطلب می خواهیم نگاهی بیندازیم به اینکه چرا بوی گل این قدر زیاد شده، چه چیزهایی آن را برای مصرف کنندگان جذاب کرده و چرا این «گل» دیگر فقط یک گیاه نیست. با ما همراه باشید.
پریوش نوشت: الان دست بچه ۱۴ ساله ام دیگه گل میبینی؛ دلایل خیلی مختلفی داره. مهم ترینش رواج آهنگ های با این موضوعاته و بعد کلیپ های اینستاگرام!
کاموا: تو پارک داشتم ورزش میکردم، بوی گل زیر دماغم بود. 3 بار جا عوض کردم هر جای پارک بوش میومد بیشتر از اینکه ورزش کرده باشم ضرر دیدم.
حامد از بوی این ماده منزجر است: از بوی سیگار خیلیییی بدتره. بوی کثافت میده. می خوام بالا بیارم هربار بوش میاد!
مستانه نیز به یک موضوع قابل تامل اشاره کرده: اوایل توی پارک ها بوی گل میومد، بعد گاهی تو خیابون، کم کم تو کوچه و الان تو فاکینگ ساختمون بوی گل میاد. نکشید این چیه آخه!
محمد هم نوشت: این بهانه های مسخره که می خوایم که از واقعیت فرار کنیم و هیچ کاری نداریم بکنیم و برای آرامش و این چرت و پرتا رو برای مصرف کردن این ماده نیارید خواهشاً!
لوک بدشانس: زیر پل همت شب رد بشی شیشه پایین باشه بوی گل میاد. تو کوچه ها آپادانا بوی گل میاد. چرا جدا؟
حجم بالای مصرف گل در سال های اخیر، باعث شده که نگاه جامعه به این ماده مخدر تا حدی تغییر کنه. خیلی ها دیگر گل را با موادی مثل شیشه یا هروئین هم رده نمی بینند؛ برخی حتی پا را فراتر گذاشته اند و آن را «بی خطر» یا «تفریحی» می دانند. این تغییر نگاه به ویژه در میان نوجوانان و جوانانی که تحت تأثیر فضای مجازی و سبک زندگی بعضی از سلبریتی ها هستند، بیشتر به چشم می خورد.
از طرف دیگر، گروهی هم با استناد به مصرف گسترده و کنترل نشده گل، خواستار تعیین فضاهای مشخص برای مصرف آن شده اند؛ مکان هایی که دست کم مصرف کننده در آن به خودش و دیگران آسیبی نزند. این پیشنهادها البته هنوز در مرحله حرف باقی مانده اند و در فضای رسمی با واکنش جدی ای همراه نشده اند، اما نشان دهنده تغییر آرام ولی محسوس نگرش عمومی نسبت به این ماده است؛ تغییری که اگر درست مدیریت نشود، می تواند تبعات اجتماعی و فرهنگی نگران کننده ای داشته باشد.
پری در این باره نوشت: اتفاقا منم این سوال برام پیش اومده که آیا مصرف گل تو ایران آزاده؟ یعنی جرم نیست؟ من بعضی وقتا حس میکنم بخوری میشم انقدر که بوش میاد.
نازنین: میری پارک بو گل میاد. تو کوچه خیابون، کنار دکه، بیمارستان، کافه، ماشینی که پارک کرده یک گوشه و شیشه اش یکم پایینه! هرجا میری بوی این کثافت میاد! چیکار دارن میکنن ملت با خودشون؟!
یوگی: چند هفته پیش بیرون ایستگاه متروی آیت الله کاشانی منتظر اسنپ بودم که از یک گروه پسر بچه ای که فکر نکنم ۱۶ سالشون هم میشد بوی گل میومد. تازه اون طرف ها یک دبیرستان هم هست.واقعا نگرانم.
و عاصی: اوضاع یه جوری شده که اگه آلودگی هوا هم نباشه و هوا مثل آینه باشه همین بوی گل نمی ذاره با خیال راحت یه نفس عمیق بکشی. کاش حداقل به مردم احترام بذارن و برن یه سری جاهای خاص مصرفش کنن.