سرویس سرگرمی - پژوهش‌های جاری پیرامون این گنجینه نه‌تنها فهم ما از این گنجینه خاص را غنی‌تر می‌سازد، بلکه به روشن‌تر شدن روایت تاریخی گسترده‌تری از بریتانیا در دوره‌ای پرتلاطم کمک میکند. ...
به گزارش سرویس سرگرمی جیرجیرک به نقل از فرادید - فرادید| اکتشافات تازه از گنجینه ای که در جنگل ثِت فورد در شرق آنگلیا کشف شده، شواهدی باورپذیر است مبنی بر اینکه این منطقه تا قرن پنجم میلادی همچنان پایبند آیین های غیرمسیحی (پاگانیسم یا آیین های مشرکانه باستانی) بوده است. این نکته، خط زمانی پذیرفته شده پیشین مبنی بر پایان این آیین ها در اواخر قرن چهارم (۳۸۰ تا ۳۹۰ میلادی) را به شکل چشمگیری طولانی تر میکند.
به گزارش فرادید، این یافته نه تنها درک ما از فضای مذهبی ثِت فورد را دگرگون می کند، بلکه بر استمرار سنت ها و آیین های فرهنگی در دوره پسارومی تأکید دارد. بر مبنای پژوهش های تازه درباره قدمت گنجینه ثِت فورد، این گنجینه ارزشمند در قرن پنجم میلادی، به ویژه بین پیشیم ۴۲۰ تا ۴۴۰ میلادی دفن شده، زمانی که با قدمت یابی قبلی (اواخر قرن چهارم یا دهه های ۳۸۰ و ۳۹۰ میلادی) تفاوت چشمگیری دارد.
این کشف جالب را پروفسور اِلِن سوئیفت از دانشگاه کِنت انجام داده و مبنی بر تحلیل جامع دست سازه هایی از گنجینه در قیاس با گور تاریخ گذاری شده ی زمینه ای و یافته های گنجینه ای از سراسر امپراتوری روم غربی است.
گنجینه ثِت فورد که سال ۱۹۷۹ توسط فردی با دستگاه فلزیاب در محوطه یک پروژه ساختمانی در جاده فیسون در جنگل ثِتفورد کشف شد، شامل ۸۱ شیء میشود، از جمله ۲۲ حلقه انگشتر طلا، چندین قطعه جواهر طلا و ۳۶ قاشق یا صافی نقره ای. نبود سکه میان اشیای یافت شده، پژوهشگران را در تاریخ گذاری دقیق گنجینه با چالش مواجه کرده است. با این حال، ارتباطات درونی میان اشیاء با در نظر گرفتن ویژگی های فناوری، ترکیبی و سبک شناختی، تاریخ گذاری جدید به دست پروفسور سوئیفت را تقویت می کند.
شماره های کاتالوگ ۲.۳ و ۴ ثتفورد (سمت چپ) با حلقه های انگشتری از دسانا (تورین، کاخ ماداما، موزه هنرهای کهن شهری) و کورترات (سمت راست) مقایسه شده اند
یکی از جنبه های جالب این پژوهش، این پیشنهاد است که جواهرات یافت شده در این گنجینه بازتاب شبکه پیچیده ای از پیوندهای فرهنگی بوده و نشان می دهد ثتفورد تا قرن پنجم میلادی مرکز آیین های مشرکانه بوده است. این یافته، فرضیات پیشین درباره گذار دینی منطقه را به چالش می کشد و همچنین بر اهمیت اقتصادی این محل در دورانی که بریتانیا شاهد فروپاشی اقتدار رومی ها و بی ثباتی سیاسی بود، تأکید دارد. بر اساس جدول زمانی بازبینی شده، دفن این گنجینه در دوره ای از مهاجرت ها و ناآرامی ها انجام شده، دوره ای که در آن ارزش اقتصادی چنین گنجینه هایی ممکن است اهمیت فزاینده ای یافته باشد.
بررسی پروفسور سوئیفت تأکید می کند که تنوع اشیای این گنجینه گواه وجود شبکه گسترده ای از تجارت و تبادل فرهنگی درون امپراتوری روم است. سبک های گوناگون جواهرات، منشأ آن ها را به نواحی مختلف از جمله شمال ایتالیا و بالکان نسبت می دهد و نشانی از فرهنگ اشرافی مشترکی است که از مرزهای جغرافیایی فراتر رفته است. این مدرک بیانگر آنست که بریتانیا در این دوران گذار، بیش از آنچه پیش تر گمان می رفت با دنیای گستره تر روم در ارتباط بوده و این ایده که بریتانیا آن زمان منزوی بوده به چالش می کشد.
پیامدهای جدول زمانی جدید عمیق است، زیرا نه تنها درک ما از گنجینه ثتفورد را دگرگون می کند، بلکه ما را به بازنگری در سایر مواد باستان شناسی آن دوره نیز فرامی خواند. این یافته ها که در مجله باستان شناسی روم منتشر شده اند، بر اهمیت ثتفورد به عنوان نقطه مرجع کلیدی برای تاریخ گذاری دست سازه ها و درک پویایی های فرهنگی و اقتصادی بریتانیای پسارومی تأکید دارند.
جواهرات چندنگین از اِفِسوس (چپ) و هاکسن (راست)
گنجینه ثتفورد که در موزه بریتانیا به نمایش گذاشته شده، همچنان توجه پژوهشگران و بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند. این مجموعه گواهی است بر تاریخ پیچیده منطقه ای که در میانه دگرگونی ها و تحولات دوران پایانی امپراتوری روم، زنده و پویا باقی مانده بود.
پژوهش های جاری پیرامون این گنجینه نه تنها فهم ما از این گنجینه خاص را غنی تر می سازد، بلکه به روشن تر شدن روایت تاریخی گسترده تری از بریتانیا در دوره ای پرتلاطم و دگرگون کننده کمک می کند.
مترجم: زهرا ذوالقدر