سرویس سرگرمی - این تندیس بدون سر، پاها و دست راست، ۱.۱۶ متر ارتفاع دارد و پهن‌ترین قسمت آن ۵۶ سانتی‌متر است. همچنین این مجسمه با جواهرات، ردای مخصوص و یک شال به سبک هنری پیچیده بایون تراشیده شده و قدمت آن به قرن دوازدهم یا سیزدهم میلادی بازمی‌گردد. دست چپ تندیس نیز روی سینه آن قرار دارد، حرکتی که در هنر و مجسمه‌سازی خِمِری بسیار نادر است. ...

به گزارش سرویس سرگرمی جیرجیرک به نقل از فرادید - فرادید| بدن تندیس بودا که سر آن سال ۱۹۲۷ پیدا شده بود، در مجموعه معابد آنگکور در کامبوج کشف شد.باستان شناسان این مجسمه را حین حفاری های ماه گذشته در معبد «تا پروهم» یافتند. سر این تندیس که در موزه ملی «پنوم پن» نگهداری می شود، اسکن و به شکل دیجیتالی تقریباً یک قرن پس از کشف، به گردن آن متصل شد. 

به گزارش فرادید، این تندیس بدون سر، پاها و دست راست، ۱.۱۶ متر ارتفاع دارد و پهن ترین قسمت آن ۵۶ سانتی متر است. همچنین این مجسمه با جواهرات، ردای مخصوص و یک شال به سبک هنری پیچیده «بایون» تراشیده شده و قدمت آن به قرن دوازدهم یا سیزدهم میلادی بازمی گردد. دست چپ تندیس نیز روی سینه آن قرار دارد، حرکتی که در هنر و مجسمه سازی خِمِری بسیار نادر است. 

وقتی سر این مجسمه کشف شد، کامبوج تحت الحمایه شبه جزیره هند و چین فرانسه بود. محل دقیق کشف سر مستند شده بود، بنابراین ما می دانیم که بدن این مجسمه در فاصله ۵۰ متری از محل کشف سر در سال ۱۹۲۷ حفاری شده است. اینکه چگونه این دو بخش از هم جدا شده اند، همچنان روشن نیست. قطعاتی از بدن مجسمه اطراف آن یافت شد، اما به شکل عجیبی، سر آن در فاصله دورتری قرار گرفته بود. 

بررسی های انجام شده روی مجسمه نشان داد دو بخش گمشده دیگر یعنی یک دست و یک پا نیز در حفاری های تابستان گذشته پیدا شده اند. این قطعات نیز اسکن شدند و همراه سر کشف شده در سال ۱۹۲۷، مجسمه تقریباً به طور کامل به صورت مجازی بازسازی شد. تنها دست راست آن همچنان گم است. نِث سیمون، باستان شناس سازمان ملی آپسارا، از وزیر فرهنگ و هنرهای زیبای کامبوج درخواست مجوز کرده تا بازسازی دیجیتالی را به صورت فیزیکی انجام دهد و سر، دست و پای مجسمه را برای نمایش عمومی به آن متصل کند.

مترجم: زهرا ذوالقدر